Estudio comparativo da conducta diante dunha farinxite aguda usando os criterios clínicos habituais frente o uso dun test rápido estreptocócico e a comprobación dun algoritmo diagnóstico

  1. Ricoy Lago, Xoán Antón
  2. Carames, M.
  3. Vidal, E. G.
  4. Cid, M. L.
  5. Marini, R.
  6. Martínez, N.
  7. Rodríguez, S.
  8. Campo, A. do
  9. Otero, E.
  10. Valiño López, Dolores
Revista:
Cadernos de atención primaria

ISSN: 1134-3583

Ano de publicación: 2001

Volume: 8

Número: 1

Páxinas: 6-12

Tipo: Artigo

Outras publicacións en: Cadernos de atención primaria

Resumo

Introducción. A farinxite é un dos problemas máis comúns en medicina xeral e pediatría. Sen embargo as estratexias para o seu manexo non están demasiado claras. O uso axeitado da clínica e o laboratorio é necesario para previr o abuso de antibióticos. Obxectivos. Comparar a conducta clínica habitual fronte as infeccións de gorxa, co uso dun test de diagnóstico rápido fronte o estreptococo do grupo A. Analizar a aplicación dun algoritmo clínico-terapéutico de referencia na nosa mostra. Método. Nunha mostra prospectiva de 124 pacientes de idades comprendidas entre os 3.10 e os 78 anos de idade rexistramos os signos e síntomas clínicos e realizamos unha dobre toma de exudado farínxeo dun test de aglutinación en látex fronte o estreptococo e un cultivo farínxeo. Resultados. Aplicando a conducta clínica habitual houbérase tratado a un 48.3% dos pacientes que presentaban un cultivo negativo fronte a un 1.5% se se utilizara o test (p<0.05). O algoritmo de referencia, é inadecuado para nosa mostra pola diferencia estadística entre os grupos. O test estreptocócico demostrou unha sensibilidade do 80% e unha especificidade do 99%. Obtivemos unha frecuencia de infección estreptocócica do 36.3%. Conclusión. Para o manexo da farinxite aguda é preciso unha combinación adecuada da clínica combinada co uso dun test estreptocócico, e nos casos necesarios a realización dun cultivo farínxeo.