Esquizofreniasubtipo disociativo. Identificación y caracterización

Resumo

Os constructos de esquizofrenia e disociación estiveron relacionados desde a súa definición, e ambas áreas atravesaron periodos de apego e desapego ó longo da historia. O estudio conxunto de ambos fenómenos ten relevancia para a diagnose diferencial destos trastornos, para discriminar a súa posible potenciación e potenciais factores etiopatolóxicos comúns, pero por riba de todo para planificar intervencións terapéuticas máis específicas en función dos perfís sintomáticos en doentes esquizofrénicos. A identificación e caracterización dun subgrupo con elevados niveis de disociación, imprescindible para avanzar na comprensión destes fenómenos, non fora abordado ata esta data dunha maneira global, nin a nivel clínico nin psicopatolóxico. De cara a avaliar doentes con distintos niveis de gravidade e perfís funcionais, os suxeitos foron recrutados en varios dispositivos asistenciais. En total, a mostra está formada por 123 doentes que foran diagnosticados dalgún subtipo de esquizofrenia. Os resultados indican que existe un subgrupo con niveis maiores de disociación e con características diferenciais clínicas e psicopatolóxicas, que denominamos esquizofrenia subtipo disociativo. Este subgrupo atópase representado en todo o espectro esquizofrénico, se ben predomina nos dispositivos que atenden a doentes cunha maior refractariedade.