Prevalencia de patología podológica y calidad de vida en pacientes trasplantados renales

Resumo

Obxectivos: Determinar a prevalencia da patoloxía podolóxica en pacientes con transplante de ril con enxerto en funcionamento. Coñecer as variables sociodemográficas, antropométricas, médicas e a comorbilidade do grupo de estudo e a súa asociación coa probabilidade de presentar patoloxía podolóxica e medir a calidade de vida. Material e métodos: estudo de prevalencia observacional (n=731). Incluiranse pacientes con transplante de ril (1981-2014) cun enxerto en funcionamento. Definiranse as características sociodemográficas, antropométricas e médicas dos pacientes; comorbilidade asociada (puntuación de Charlson); a prevalencia da patoloxía podolóxica (fórmulas dixitais e metatarsianos, relación entre o pé e o pé traseiro, a posición do pé traseiro, o ángulo de Fick, a posición do pé cargado (índice de postura do pé), a patoloxía biomecánica, a patoloxía dermatolóxica (alteracións da pel e das uñas), o exame da sensibilidade (puntuación de discapacidade da neuropatía modificada + monofilamento), estudo da pegada (pedigráfico), exame do calzado e intensidade da dor); calidade de vida (SF-36, ESRD-SCL, índice de función do pé e cuestionarios do cuestionario de estado de saúde do pé); e pasarase un cuestionario sobre actitudes, hixiene, figura do podólogo e calzado. Resultados: as patoloxías máis frecuentes son: patoloxía da pel de orixe esóxena (83,1%) e patoloxía das uñas de orixe esóxena (85,4%). A patoloxía biomecánica máis común é o HAV (58,9%), seguido dos pés planos (45%) e dos dedos das garras (41,8%). Determínase que as variables asociadas á patoloxía dermatolóxica son sexo, idade, comorbilidade, lonxitude do pé esquerdo, ancho do antepé, tipo de pegada no pé dereito, DM e neuropatía periférica. As variables asociadas á presenza de patoloxía biomecánica son: HAV (sexo, idade, ancho do antepé, tipo de pegada no pé dereito, pé plano e dedos dos garras), pé plano (comorbilidade, IMC, ancho do antepé e HAV), dedos dos pés (idade, comorbilidade, IMC, ancho do antepé e HAV). A calidade de vida e a función física tendo en conta o pé empeorarán en presenza de pés planos, dedos dos pés e patoloxía dermatolóxica. A calidade de vida en pacientes con transplante de ril empeora en presenza de HAV e pés planos. Hai un alto acordo entre os observadores para o diagnóstico da pegada. O acordo máis alto preséntano o índice Chippaux-Smirak e o acordo máis baixo o índice Staheli. Conclusións: Existe unha alta prevalencia de patoloxía dermatolóxica que se modifica coa idade e a presenza de neuropatía periférica. As diferentes patoloxías biomecánicas estudadas modifícanse con: HAV (idade, sexo, ancho do antepé e tipo de pegada do pé dereito, pé plano e dedos das garras), pé plano (comorbilidade, IMC, ancho do antepé e HAV) e dedos dos pés (idade, sexo, comorbilidade, IMC e HAV). A presenza de patoloxía dermatolóxica e patoloxía biomecánica diminúe significativamente a calidade de vida e a funcionalidade das persoas, coa excepción do HAV e da patoloxía da pel e das uñas en FFI. A presenza de pés planos empeora a calidade de vida relacionada coa saúde en pacientes con transplante de ril. O acordo interobservador para o diagnóstico de patoloxía podolóxica é elevado.